Chapter 2
13:16
*Czerwiec 2014, Paryż- Wieża Eiffla
-Jedną rzecz bym w tobie zmienił.-powiedział
Gregor. Po
wyjeździe z Polski zamieszkałam w Innsbrucku, u Schlierenzauera. Po
2 miesiącach coś zaiskrzyło i zostaliśmy parą, aż do dnia dzisiejszego.
-Twoje nazwisko. Na
moje.-powiedział, a ja spojrzałam mu ze zdziwieniem w oczy. Po chwili wyciągnął
z kieszeni czerwone pudełeczko i uklęknął przede mną.- To jak? Wyjdziesz za
mnie i zostaniesz panią Schlierenzauer?- zapytał, a ja pokiwałam głową na tak i
się rozpłakałam.- Kocham Cię aniołku. Najbardziej na świecie.
-Też Cię kocham wariacie!-
powiedziałam i pocałowałam go.- Gregor? Co byś zrobił jak byś musiał pokochać
jeszcze jedną osobę?
-Chyba bym nie potrafił. Czemu
pytasz?
-Jestem w ciąży Gregor.-
powiedziałam, a ten spojrzał na mnie nie dowierzając.- Będziesz tatą. Nie
cieszysz się?
-Czy się cieszę?! Kochanie to
najwspanialsza wiadomość pod słońcem! Kocham was!
*Zakopane 2015
-Jesteś pewna że chcesz tam iść?
Wiesz że nie możesz się denerwować.- zapytał po raz setny Gregor.
-Gregi… Za 2 tygodnie mam termin.
Jak nie teraz to kiedy? Ostatni raz byłam z tobą na zawodach w Soczi, a
wcześniej albo nie jeździłam, albo siedziałam w hotelu bądź waszym domku.
Zrozum chcę w końcu móc z tobą pójść, usiąść na trybunach, a po twoim skoku
podejść do Ciebie, powiedzieć że jestem z Ciebie dumna i pocałować.-
powiedziałam i dałam mu buziaka.
-Przekonałaś mnie. Chodź idziemy.-
powiedział Gregor, objął mnie w pasie i razem zeszliśmy na dół do kadrowego
busa. Po dojeździe na miejsce udałam się na trybuny razem z Morgim, który
niedawno zakończył karierę i przyjechał pokibicować kolegą.
Trzy godziny później kończyła się już seria finałowa konkursu drużynowego i zaczynała dekoracja 3 najlepszych drużyn. Gregor wraz z Didlem, Michim i Stefanem zajmowali 2 miejsce, zaraz po Niemcach i przed Słowenią. Razem z Thomasem zeszliśmy na miejsce przeznaczone dla sztabu i zawodników którzy oddali już swój skok. Podeszłam do każdego i dałam buziaka w policzek. Na koniec podeszłam do Gregora i pocałowałam w usta.
Trzy godziny później kończyła się już seria finałowa konkursu drużynowego i zaczynała dekoracja 3 najlepszych drużyn. Gregor wraz z Didlem, Michim i Stefanem zajmowali 2 miejsce, zaraz po Niemcach i przed Słowenią. Razem z Thomasem zeszliśmy na miejsce przeznaczone dla sztabu i zawodników którzy oddali już swój skok. Podeszłam do każdego i dałam buziaka w policzek. Na koniec podeszłam do Gregora i pocałowałam w usta.
-I co, podobało się?- zapytał
uśmiechając się.
-Jasne że tak. Jestem z was dumna.-
powiedziałam i przytuliłam się do niego. Po chwili spiker oznajmił że muszą iść
na dekorację, więc usiadłam na ławce obok Thomasa. Kątem oka, zobaczyłam
przyglądających mi się Kubę Kota i Piotrka Żyłę, który coś szeptał do tego
pierwszego. Nie przejęłam się tym zbytnio. Oparłam głowę o ramię Morgiego i
całą swoją uwagę skupiłam na ukochanym i przyjaciołach.
*Wieczór-Chciałabym powiedzieć, że to pytanie bez odpowiedzi.- odpowiedziałam lekko się uśmiechając i spoglądając w stronę narzeczonego.- Ale niestety nie mogę. To nie jest tak że nie tęsknię jak wszystkim się wydaję. Oczywiście że tęsknie, w końcu to moja rodzina, ale to nie jest taka tęsknota jaką czuję kiedy Gregor wyjeżdża na zawody. Po prostu ona jest tam gdzieś w środku i sobie siedzi cichutku nikomu nie przeszkadzając, ustępuję miejsce szczęściu które czuję będąc z wami. Teraz jestem naprawdę, szczerze szczęśliwa. No bo czego można chcieć więcej? Mam wspaniałych przyjaciół, cudownego narzeczonego, a już nie długo zostanę mamą. Przy was mogę być sobą i za to wam dziękuję. Nie zamieniłabym was na nikogo innego.-dodałam i się uśmiechnęłam.
-Jak tam moje skarby?-podszedł do mnie Gregor i pocałował w czoło.- Nie jest Ci zimno? Może wrócimy do hotelu?-zapytał, a ja pokiwałam głową na zgodę, po chwili byliśmy już w drodze do hotelu.
*****Dominika Xx*****
Snap: bvbborussen11
Insta: half_a_heart_11
Twitter: polgerangel
0 komentarze